wiersze dla serca ducha i rozumu -Urszula Ostrowska
Witam dzięki temu co robię i dzięki swojej zmianie w życiu spotykam wiele ludzi na swojej drodze ,którzy widza we mnie to co ja widzę w nich boskość ,światło ,doskonałość różnorodność ,piękno ,nieskończoność tchnienia i świadomość istnienia ,dlatego z przyjemnością przedstawiam wiersze Urszuli Ostrowskiej ,niech płyną do was i dziękuje za to że spotyka mnie tyle cudów .
,,Nie jest sztuką” kochać tych
Którzy miłość nam odwzajemniają
,,Nie jest sztuką” uśmiechać się do tych
Którzy się do nas uśmiechają
,,Nie jest sztuką” dzielić się tym
Co nam w domu zawadza
Pod nogami się plącze, a w życiu przeszkadza.
,,Sztuką jest” zatrzymać się na minutę
W chaosie zdarzeń i przypadków
Uśmiechnąć się do przechodnia
Przytulić powiew wiatru
Powiedzieć ,,dzień dobry” słońcu wschodzącemu
Z radością w sercu życzyć sukcesów bliźniemu
Nie winić świata za swoje porażki
Za niechęć i zazdrość, wadliwe niesnaski
Żyć w zgodzie z naturą- Oczyścić swe sny
BO ŚWIAT MOI KOCHANI –
TO NIKT INNY, TYLKO WY:
Urszula Ostrowska
ŚWIATŁO
Kolory tęczy bledną przy Tobie
Chociaż i one radują me oczy
Ja nie wiedziałam, że noszę Cię w sobie
Bo moje życie tak dziwnie się toczy.....
Nie wiem KIM jesteś światło przecudne
Co mocą obdarzasz me skronie
Ciało bezwładnie leży na łóżku
Daleko ode mnie są dłonie.........
Najpierw jest żółte, piękne, wspaniałe
Oczy mi łzami zachodzą
Lecz gdzie są oczy- przecież zostały
A jednak promienie migoczą.....
Potem niebieskie z różowym się goni
Fiolet im w tańcu wtóruje
A jednak żółte, falą płynące
Ono nad nimi góruje ......
Ucieka i wraca- wraca ,odchodzi
Rozciąga swe blaski oblicza
A łza radości, szczęścia, miłości
Obydwa zalewa mi lica...........
Lecz cóż to- chmury płyną po niebie
Jedna za drugą- ciągle przed siebie
Patrzę i patrzę strasznie zdziwiona
Bardziej wzruszona niż przestraszona
Myśli się kłębią-dziwne przeżycie
Jak to zrozumieć pytam się skrycie
Może umarłam i drogi szukam
Ale po swoim czole się pukam...
Lecz cóż to, samolot z chmur się wyłania
NIE. NIE. O NIE- stanęłam w szoku jak wryta
To już przerosło moje doznania
Niech nikt mnie o nic nie pyta.....
Wiele jest zjawisk niewyjaśnionych
Część wymyślonych i przetworzonych
Ja jednak wierzę uparcie i skrycie
Gdy tylko jakoś przeżyję swe życie
I w ciemnym grobie swe kości złożę
Pełna miłości do Ciebie Boże
Zabiorę to, co mi zostanie
I pójdę za światłem
TAK DOPOMÓŻ MI ,, PANIE "
WIDZENIE
Długo w pamięci tę noc będę miała
Nie powiem jednak bym tego nie chciała
A widzę to, co widzieć jest mi dane
Spełnia się to, co jest pisane
A gwiazdy widzę na niebie
Oddalone nieco od siebie
Ciemność mnie całą przenika
Chwila za chwilą wciąż znika
Wołam, lecz nikt mnie nie słyszy
W mroku tym i głuchej tej ciszy
Nagle- twarze widzę zniekształcone
Nogi ich kulawe, ręce zniekształcone
Strach okropny ogarnia me ciało
Nie patrzę przed siebie już śmiało
Szukam ratunku, pomocy
Lecz kogo znaleźć tu w nocy
Między gwiazdami na niebie
Nie widząc nikogo prócz siebie
Odejdź stąd- jakiś głos słyszę z oddali
Serce jak młotem mi wali
Nie dla Ciebie to miejsce
Nie twa ta dziedzina
Mężczyzna to mówi, a może dziewczyna
Bo głos ten bardziej myślą odbieram
A może sercem do niego docieram
Umysł pracuje na pełnych obrotach
To już nie ważne, że nadal się miotam
Jak mam zrozumieć to dziwne widzenie
Tę otchłań i żywe, kalekie w niej cienie
Ludzkiego życia tragiczne chwile
Nie- tej nocy nigdy nie wspomnę mile
I przykro mi, że tak smutny wiersz tworzę
Lecz Ty najlepiej wiesz o tym Boże
Że nie ode mnie to tylko zależy
To Ty swą miarą ludzi mierzysz
Urszula Ostrowska
Czasami tak długo wpatrujemy się w zamknięte drzwi,
Że nie dostrzegamy tych, które już dawno się otworzyły
Czasami tak długo wypatrujemy wielkich chwil
Nie widząc tych, które przechodząc obok minęły.
Czasami widzimy to, co jest daleko pod lasem
Nie widząc tego, co mamy wprost pod własnym nosem.
Dlatego proszę Cię Boże mój umiłowany
Otwórz me oczy bym świat dobrze widziała
Otwórz me uszy zakneblowane
Bym swych bliźnich, co do mnie mówią słyszała.
Otwórz me serce, jakże często skamieniałe
Bym potrafiła skruszyć tę twardą i nieprzeniknioną skałę……
Urszula Ostrowska
Każdego dnia zaczynam nowe życie
Każdego ranka nowy dzień rozbudza się
I powiem Wam zupełnie skrycie
Że każda chwila przynosi nowy sens
Nie rozważam już smutków przeszłości
A i przyszłość już niewiele martwi mnie
Żyję tym co dzieje się dzisiaj
Robię tylko to, czego sama w życiu chcę.
Urszula Ostrowska
Witaj drogi kolego
Jeśli Ci się nawet przedstawię
Powiedz- cóż Ci z tego
Czy to zmieni Twój system wartości
A może Bóg inaczej rzuci Twe kości
Nie!- drogi przyjacielu
Takich jak my jest wielu
Tysiące, miliony na świecie
Gdzie każdy swój los
Na swój własny sposób gniecie
Wola Twoja od Ciebie zależy
I nikt Ci jej żadną miarą nie mierzy
Czy w słońce wierzysz czy w siebie
Twój system wartości jest w niebie
Żadna ludzka istota z grzechu Cię nie zmyje
Jeśli Ty sam osobiście siedzisz w nim po szyję
Kiedy większe od Ciebie jest Twe własne ego
Nie ja Cię ocenię mój drogi kolego
Ty sam siebie poznać musisz szczerze
Ja tylko głęboko w to wierzę
Że pojmiesz swój los przyjacielu
Nieważne, że wokół jest wielu
To Ty swój system wartości masz w niebie
I wszystko w tym życiu zależy od Ciebie
Urszula Ostrowska
Rozmowa z Bogiem
Podziwiam Panie Twoje stworzenie
I zadaję sobie pytań sto
Dlaczego na tak przepięknej ziemi
Panuje tak okrutne zło???
Stworzyłeś człowieka na obraz swój
Na wzór miłości, szczęścia i zdrowia
Dlaczego więc wizerunek mój
Daleko z tyłu za Tobą się chowa?
Dlaczego każdy swą wiarę ponad inną stawia
A Twe imię Panie inaczej wysławia
Chwalą Cię Boże w cerkwi i w kościele
A jeden drugiemu nóż pod gardłem ściele
Samoloty po niebie szlaki przecierają
A dzieci na ziemi głodem przymierają
Na wyspach Bahama jedni się plażują
A inni oczyma suchy chleb smarują
Gdzie sens- gdzie logika w tej Twojej boskości
Gdzie jeden zjada mięso- a drugi liże kości?
A jednak Panie ja Cię poznałam
I tron Twój w górze także widziałam
Nie jest ze złota, ani z purpury
A piękne po nim pływają chmury
Wielu jest takich, co Cię poznali
Lecz wyznać prawdę się obawiali
Ja też się boję, powiem Ci szczerze
Mogę swe życie oddać w ofierze
Lecz jedna ona świata nie zmieni
Ani tej wiosny, ani jesieni
I tylko jedna jest moja rada
Która każdemu sens w życiu nada
Niech wszyscy Boga w sobie szukają
A nie na niebo w górę spoglądają…
Urszula Ostrowska
ŻEGNAJ OJCZE ::((
Człowiek rodzi się by żyć
Żyje po to by umrzeć
Nigdy nie wiesz o czym śni
Będąc w trumnie
Losu zawiłego
Warunków życia ścisłego
Norm dzielących granice
Wierząc lub nie
W upadłe życie
To co w nim tkwi
W Urnie się tli
Innym Wymiarem Sprawiedliwości
Dzisiaj jest tu- a jutro tam
Do siebie przybywa czy w gości?
Urszula Ostrowska
Dlaczego mówisz , że świat jest zły
Że żyje się na nim coraz gorzej
Powiedz- co robisz w nim właśnie Ty
By inne życie sobie stworzyć
Wchodzisz do domu- zamykasz drzwi
Otwierasz szklany ekran na świat
Liczysz się wtedy tylko Ty
Nie widzisz tych niewidzialnych krat
A przecież na niebie słońce świeci
Natura sama w sobie tkwi
W piasku się bawią małe dzieci
Za ścianą sąsiad jeszcze śpi
Pomyśl, że ryba w wodzie ma swój świat
Ptaszek wysoko w niebo skrzydła wzbija
Bez światła nie urośnie kwiat
A Twoje życie tak szybko mija….
Urszula Ostrowska
,,Nie jest sztuką” kochać tych
Którzy miłość nam odwzajemniają
,,Nie jest sztuką” uśmiechać się do tych
Którzy się do nas uśmiechają
,,Nie jest sztuką” dzielić się tym
Co nam w domu zawadza
Pod nogami się plącze, a w życiu przeszkadza.
,,Sztuką jest” zatrzymać się na minutę
W chaosie zdarzeń i przypadków
Uśmiechnąć się do przechodnia
Przytulić powiew wiatru
Powiedzieć ,,dzień dobry” słońcu wschodzącemu
Z radością w sercu życzyć sukcesów bliźniemu
Nie winić świata za swoje porażki
Za niechęć i zazdrość, wadliwe niesnaski
Żyć w zgodzie z naturą- Oczyścić swe sny
BO ŚWIAT MOI KOCHANI –
TO NIKT INNY, TYLKO WY:
Urszula Ostrowska
ŚWIATŁO
Kolory tęczy bledną przy Tobie
Chociaż i one radują me oczy
Ja nie wiedziałam, że noszę Cię w sobie
Bo moje życie tak dziwnie się toczy.....
Nie wiem KIM jesteś światło przecudne
Co mocą obdarzasz me skronie
Ciało bezwładnie leży na łóżku
Daleko ode mnie są dłonie.........
Najpierw jest żółte, piękne, wspaniałe
Oczy mi łzami zachodzą
Lecz gdzie są oczy- przecież zostały
A jednak promienie migoczą.....
Potem niebieskie z różowym się goni
Fiolet im w tańcu wtóruje
A jednak żółte, falą płynące
Ono nad nimi góruje ......
Ucieka i wraca- wraca ,odchodzi
Rozciąga swe blaski oblicza
A łza radości, szczęścia, miłości
Obydwa zalewa mi lica...........
Lecz cóż to- chmury płyną po niebie
Jedna za drugą- ciągle przed siebie
Patrzę i patrzę strasznie zdziwiona
Bardziej wzruszona niż przestraszona
Myśli się kłębią-dziwne przeżycie
Jak to zrozumieć pytam się skrycie
Może umarłam i drogi szukam
Ale po swoim czole się pukam...
Lecz cóż to, samolot z chmur się wyłania
NIE. NIE. O NIE- stanęłam w szoku jak wryta
To już przerosło moje doznania
Niech nikt mnie o nic nie pyta.....
Wiele jest zjawisk niewyjaśnionych
Część wymyślonych i przetworzonych
Ja jednak wierzę uparcie i skrycie
Gdy tylko jakoś przeżyję swe życie
I w ciemnym grobie swe kości złożę
Pełna miłości do Ciebie Boże
Zabiorę to, co mi zostanie
I pójdę za światłem
TAK DOPOMÓŻ MI ,, PANIE "
WIDZENIE
Długo w pamięci tę noc będę miała
Nie powiem jednak bym tego nie chciała
A widzę to, co widzieć jest mi dane
Spełnia się to, co jest pisane
A gwiazdy widzę na niebie
Oddalone nieco od siebie
Ciemność mnie całą przenika
Chwila za chwilą wciąż znika
Wołam, lecz nikt mnie nie słyszy
W mroku tym i głuchej tej ciszy
Nagle- twarze widzę zniekształcone
Nogi ich kulawe, ręce zniekształcone
Strach okropny ogarnia me ciało
Nie patrzę przed siebie już śmiało
Szukam ratunku, pomocy
Lecz kogo znaleźć tu w nocy
Między gwiazdami na niebie
Nie widząc nikogo prócz siebie
Odejdź stąd- jakiś głos słyszę z oddali
Serce jak młotem mi wali
Nie dla Ciebie to miejsce
Nie twa ta dziedzina
Mężczyzna to mówi, a może dziewczyna
Bo głos ten bardziej myślą odbieram
A może sercem do niego docieram
Umysł pracuje na pełnych obrotach
To już nie ważne, że nadal się miotam
Jak mam zrozumieć to dziwne widzenie
Tę otchłań i żywe, kalekie w niej cienie
Ludzkiego życia tragiczne chwile
Nie- tej nocy nigdy nie wspomnę mile
I przykro mi, że tak smutny wiersz tworzę
Lecz Ty najlepiej wiesz o tym Boże
Że nie ode mnie to tylko zależy
To Ty swą miarą ludzi mierzysz
Urszula Ostrowska
Czasami tak długo wpatrujemy się w zamknięte drzwi,
Że nie dostrzegamy tych, które już dawno się otworzyły
Czasami tak długo wypatrujemy wielkich chwil
Nie widząc tych, które przechodząc obok minęły.
Czasami widzimy to, co jest daleko pod lasem
Nie widząc tego, co mamy wprost pod własnym nosem.
Dlatego proszę Cię Boże mój umiłowany
Otwórz me oczy bym świat dobrze widziała
Otwórz me uszy zakneblowane
Bym swych bliźnich, co do mnie mówią słyszała.
Otwórz me serce, jakże często skamieniałe
Bym potrafiła skruszyć tę twardą i nieprzeniknioną skałę……
Urszula Ostrowska
Każdego dnia zaczynam nowe życie
Każdego ranka nowy dzień rozbudza się
I powiem Wam zupełnie skrycie
Że każda chwila przynosi nowy sens
Nie rozważam już smutków przeszłości
A i przyszłość już niewiele martwi mnie
Żyję tym co dzieje się dzisiaj
Robię tylko to, czego sama w życiu chcę.
Urszula Ostrowska
Witaj drogi kolego
Jeśli Ci się nawet przedstawię
Powiedz- cóż Ci z tego
Czy to zmieni Twój system wartości
A może Bóg inaczej rzuci Twe kości
Nie!- drogi przyjacielu
Takich jak my jest wielu
Tysiące, miliony na świecie
Gdzie każdy swój los
Na swój własny sposób gniecie
Wola Twoja od Ciebie zależy
I nikt Ci jej żadną miarą nie mierzy
Czy w słońce wierzysz czy w siebie
Twój system wartości jest w niebie
Żadna ludzka istota z grzechu Cię nie zmyje
Jeśli Ty sam osobiście siedzisz w nim po szyję
Kiedy większe od Ciebie jest Twe własne ego
Nie ja Cię ocenię mój drogi kolego
Ty sam siebie poznać musisz szczerze
Ja tylko głęboko w to wierzę
Że pojmiesz swój los przyjacielu
Nieważne, że wokół jest wielu
To Ty swój system wartości masz w niebie
I wszystko w tym życiu zależy od Ciebie
Urszula Ostrowska
Rozmowa z Bogiem
Podziwiam Panie Twoje stworzenie
I zadaję sobie pytań sto
Dlaczego na tak przepięknej ziemi
Panuje tak okrutne zło???
Stworzyłeś człowieka na obraz swój
Na wzór miłości, szczęścia i zdrowia
Dlaczego więc wizerunek mój
Daleko z tyłu za Tobą się chowa?
Dlaczego każdy swą wiarę ponad inną stawia
A Twe imię Panie inaczej wysławia
Chwalą Cię Boże w cerkwi i w kościele
A jeden drugiemu nóż pod gardłem ściele
Samoloty po niebie szlaki przecierają
A dzieci na ziemi głodem przymierają
Na wyspach Bahama jedni się plażują
A inni oczyma suchy chleb smarują
Gdzie sens- gdzie logika w tej Twojej boskości
Gdzie jeden zjada mięso- a drugi liże kości?
A jednak Panie ja Cię poznałam
I tron Twój w górze także widziałam
Nie jest ze złota, ani z purpury
A piękne po nim pływają chmury
Wielu jest takich, co Cię poznali
Lecz wyznać prawdę się obawiali
Ja też się boję, powiem Ci szczerze
Mogę swe życie oddać w ofierze
Lecz jedna ona świata nie zmieni
Ani tej wiosny, ani jesieni
I tylko jedna jest moja rada
Która każdemu sens w życiu nada
Niech wszyscy Boga w sobie szukają
A nie na niebo w górę spoglądają…
Urszula Ostrowska
ŻEGNAJ OJCZE ::((
Człowiek rodzi się by żyć
Żyje po to by umrzeć
Nigdy nie wiesz o czym śni
Będąc w trumnie
Losu zawiłego
Warunków życia ścisłego
Norm dzielących granice
Wierząc lub nie
W upadłe życie
To co w nim tkwi
W Urnie się tli
Innym Wymiarem Sprawiedliwości
Dzisiaj jest tu- a jutro tam
Do siebie przybywa czy w gości?
Urszula Ostrowska
Dlaczego mówisz , że świat jest zły
Że żyje się na nim coraz gorzej
Powiedz- co robisz w nim właśnie Ty
By inne życie sobie stworzyć
Wchodzisz do domu- zamykasz drzwi
Otwierasz szklany ekran na świat
Liczysz się wtedy tylko Ty
Nie widzisz tych niewidzialnych krat
A przecież na niebie słońce świeci
Natura sama w sobie tkwi
W piasku się bawią małe dzieci
Za ścianą sąsiad jeszcze śpi
Pomyśl, że ryba w wodzie ma swój świat
Ptaszek wysoko w niebo skrzydła wzbija
Bez światła nie urośnie kwiat
A Twoje życie tak szybko mija….
Urszula Ostrowska
Komentarze
Prześlij komentarz